en het verhaal daarachter
Soms heb ik even tijd om gewoon naar mensen te kijken. Zo zat ik laatst in een warenhuis dat bekend is van het Damrak in Amsterdam op een harde moderne houten bank vlakbij de roltrappen te wachten op mijn partner.
Ik had zicht op de roltrap naar beneden en naar boven, vrij uitzicht. Wat doe je dan? Juist, kijken naar mensen.
Het euvel bij mij is dan dat ik bijna direct een verhaal bedenk bij de personen die aan mij voorbij gaan. Juist, een tik, noem het maar zo.
Zo zie ik een hoogzwangere vrouw met aan haar hand een kindje van zo’n
jaar of vier de roltrap opgaan. Het meisje wordt even geholpen de roltrap op te gaan en daar gaan ze. Het meisje weet niet wat haar overkomt, ze gedraagt zich dapper en tracht zich nog vast te houden aan de zwarte band die meeloopt met de treden.
Ze komen veilig beneden aan.
Dan start mijn verhaal. De vrouw kan ieder moment bevallen. Heeft ze al een naam. Weet ze al wat het wordt en hoe zal dat meisje het vinden om er een broertje of zusje bij te krijgen. Ik zie alshetware de familie scene in het huis waar ze wonen. Ik bedenk dat het meisje wordt ondergebracht bij haar oma, en dat de man zenuwachtig meegaat naar de slaapkamer om erbij te zijn. Als ie daartegen kan tenminste.
In een paar minuten schrijf ik zo een verhaal met inhoud.
Naar mensen kijken betekent voor mij direct het zoeken naar het verhaal achter die persoon die ik zie.
Soms kijk ik naar mensen die een onenigheid met elkaar hebben. Bijvoorbeeld op de markt de koopman met een klant. Ik hoor niet wat ze zeggen tegen elkaar maar ik bedenk het erbij en ik kies voor wie ik ben. Voor de koopman of voor de klant, gek hé? Ook hier is mijn verhaal zo geschreven. Maar wel met ook een inhoud erbij, dat wel.
Wat het aangenaamste is om te schrijven? Verhalen uit mijn eigen geschiedenis. Verzonnen verhalen lijken het makkelijkst om te schrijven omdat je uit je fantasie schrijft.
Eigen verhalen hebben op de achtergrond altijd de nostalgie en zeker ook de emoties uit de voorgaande jaren. Dat is wel eens lastig maar zeker niet minder mooi over te schrijven.
Maar al met al heb ik nog geen verhaal van de dag voor Bert’s Blog.
De titel heb ik wel meegaan met je tijd.
Laat me, laat me m’n eigen gang maar gaan, ach Ramses, bedankt voor je inspiratie.
Aug.2019 Bert