NOOIT TE OUD OM AAN TE PAKKEN
Tegenwoordig gaat de overheid er gemakshalve van uit dat de oudjes zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Is dat wijs?
Als de oudjes zich kunnen redden iedere dag, niks aan de hand. Maar thuis zijn ze dus alleen en iedereen kan bedenken wat hun kan overkomen.
Zonder direct beren op de weg te zien moet je rekening houden dat een ongelukje in een klein hoekje zit. Belangrijk dus dat de oudjes een alarm dragen. Goed geregeld een alarm verbonden met de telefoon van een familielid of lieve kennis.
En verder zijn er 1000 zaken die geregeld moeten zijn.Wie doet de boodschappen, wie maakt het huis schoon, wie houdt twee oogjes in het zeil? Wie assisteert bij de financien?
Houdt de overheid een contactpersoon in stand met de groep thuisblijvers?
De overheid is en blijft een log, onduidelijk apparaat en de organisaties die zeggen onafhankelijk voor de ouderen te werken, cq te zorgen, al evenzeer.
Juist in de verzorgende wereld moet er ook passie zijn, betrokkenheid omdat het “onze” ouderen zijn. Oneerbiedig oudjes genoemd door mij.
Maar de ouderen moeten zich ook bewust zijn van hun kracht, en zo nodig vragen om hulp, financiele ondesteuning en vooral zorg als dat nodig is.
Jaren geleden zag men die groei van ouder wordende mensen aankomen en nu blijkt al te meer dat er toch niet genoeg is geinvesteerd in de toekomst voor de ouderen. Denk aan verzorgingshuizen, verpleeghuizen en hoe zijn huisartsen voor bereid op die ouderenstroom?
Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel. Er werken dagelijks heel veel mensen met groot enthousiasme in de ouderen zorg.
De overheid moet zorgen voor goede regelwetgeving en geld, vooral geld.
Mag ik een tip geven. Er komen volgend jaar weer verkiezingen voor de Tweede Kamer. Het moment om na te denken, om programma’s te lezen, van politieke partijen, om bijeenkomsten bij te wonen en bewust te kiezen voor een goed beleid. Ook voor de ouderen.
We moeten het samen doen.
1 sept.2020 Bert