KLUIZENAAR

20 sep

KLUIZENAAR

Een onderwerp kiezen is belangrijk. Het moet de lezer zeer aanspreken.

En de schrijver moet er mee uit de voeten kunnen.

Kluizenaar, zoek het op bij Google en dat spreekt van een religieuze man of vrouw die in afzondering leeft buiten de bewoonde wereld.

Ben ik als man alleen een kluizenaar? Ja, ik ben verlaten, tot mijn grote verdriet. Maar ik leef niet in afzondering. Nee, ik woon in een appartement

gebouw dat deel uitmaakt van een aantal andere flats.

Toegegeven je kunt jezelf een kluizenaar maken door je te verwijderen van de maatschappij. Dan moet je religieus zijn.

Waarom eigenlijk? Als je zo’n zwevend figuur bent, doe je niet meer mee dus. Ben je dan nog mens?

Kun je nog denken, praten en hou je je verstand?

Ik heb al eens geschreven hoe ik onverwachts in een verdwaald stuk Vijlener bos in Limburge geconfronteerd werd met wat je noemt een kluizenaar. Een man. Je zag het er ook aan af, slecht gekleed, zwak sprekend, beetje eng. Ik weet nog dat ik moeilijk van hem afkwam. Hij nodigde me uit in zijn eigengemaakte hutje zonder bouw vergunning, maar mijn vrouw kwam blij de kring instappen, blij dat ze haar verloren man had gevonden.

Dat is een kluizenaar zei ik tegen haar op de terugweg naar de bewoonde wereld. Dat dacht ik al zei mijn vrouw, heel bijzonder.

Hoe kom ik nou aan dit onderwerp. Een man alleen zoals ik hoeft zich niet alleen te voelen. Zeker niet als hij de verbinding met de maatschappij houdt.

En dat kan, er zijn zoveel media tegenwoordig en ook persoonlijk kun je de aangeschafte mobiele telefoon, de iPad, iPhone beschouwen als de legitieme communicatie middelen bij uitstek om niks te missen om je heen.En op Google zoek je alles op.Ook kluizenaar.Je staat versteld.

Zou een kluizenaar AOW krijgen? Zou de overheid een kluizenaars register bijhouden? Zou iemand zich om een kluizenaar bekommeren?

Bert, 20 september 2020

GEEN KLUIZENAARS

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *