Het schoolleven tussen 1945 en 1951 (3)

18 aug

HANDARBEID

De Lagere School werd steeds minder saai. Nu was er ook een lokaal voor handenarbeid voor jongens en meisjes. Gesplitst jawel. Toen was men nog niet zo ver dat de leerlingen zelf konden kiezen voor welke “arbeid”. Neen, jongens, knutselen, hameren, zagen en vijlen, meisjes naaien en breien, zo was dat!

Emancipatie was een woord wat weinigen nog kenden laat staan de werkelijke betekenis wisten.

Terug naar de handenarbeid. Zoals ik het beleefde.

Iets verzinnen dat ging nog wel. Maar dat ook maken? Lastig.

Het hoofddeel van de activiteiten op handenarbeid was wel figuurzagen. Met een figuurzaag, dat is te begrijpen en natuurlijk hout of iets wat daar dichtbij ligt. Dan nog het patroon dat getekend moest worden op dat hout, zullen we maar zeggen.

Als het product na het zagen geschikt was om in elkaar te zetten, dan moest dat gespijkerd in elkaar worden gezet.

De zaagjes in de zaag waren erg kwetsbaar en ik haalde het record van zaagjes vervangen. Zelfs schilderen hoorde bij de finishing touche. Het geheel werd apart gezet waarna het met Moederdag mee mocht naar huis. Mijn moeder was er blij mee of deed alsof. Wat een leuk kistje Bert daar kan ik wel leuke dingen instoppen.

Waar ik echt plezier aan beleefde waren de schooltuinen. Zelf zaaien, oogsten van wat dat kleine stukje grond opbracht, vond ik heerlijk. Aardappelen, sla, komkommer noem het.

Als ik dan met een zak vol eigen teelt thuiskwam was mijn moeder blij.

Mijn begrip dat ik zeker niet een man met de gouden handjes zou worden werd steeds duidelijker.

Maar mijn opstellen werden hoog becijferd. Dat wel.

08/2019 Bert

Eén antwoord op “Het schoolleven tussen 1945 en 1951 (3)”

  1. leuk dat je zo genoten hebt van de handvaardigheid, en van de groenten die je zelf geteeld hebt, je kan bij mij ook nog wel wat maken van klei ofzo, leuk Bert groetjes ans

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *